Warchild
Trillend onder de zon
de lucht vol geuren
het land was eerst het jouwe
een wankel evenwicht
hinkelen op de speelplaats
gillende kinderen
er liggen nu mijnen
een breekbare vrede
een verscheurd land
vreemde stemmen
oude mannen en vrouwen
littekens.
Reacties op dit gedicht
| Di Angeli: | Maandag, januari 13, 2003 23:50 |
| Ha die Frans, voor een eerste (?) gedicht, een hele mooie. Er zit veel kracht en realisme in. Ook de korte zinnen zijn iets waar ik van hou. De littekens zijn en blijven de weg van het leven, elk leven. | |
| Maribu: | Maandag, januari 13, 2003 23:48 |
| ALLES RAKEND WAT ER IN EEN OORLOG SPEELT KNAP, TRIEST DAT HET ZO IS EEN RAKEND GEDICHT |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Frans Grubje | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2003 | ||
| Thema's: | ||