hoe haal je de oorlog uit een kind.

bij een pas gesloten graf..
zit een klein meisje geknield.
haar haartjes door de war..
haar teddybeer vernield.

met schokkende schoudertjes,
zit zij heel alleen..
terwijl ze al snikkend roept,
in een taal die zelfs ik versta..

MAMA....WAAROM GING JE VAN ME HEEN.

er is weer oorlog in de wererld,
er schijnt geen vrede te mogen zijn.
en zolang je dit leven leeft,
zal er altijd wel ergens oorlog zijn!!!

Geschreven door

passybloem

Reacties op dit gedicht

passybloem vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

leen baert:	Donderdag, maart 20, 2003 18:17
spijtig genoeg is dat waar altijd is er wel ergens oorlog zelfs nu ook!!! tina

Over dit gedicht

Auteur: passybloem
Gecontroleerd door: Firebolt
Gepubliceerd op: 20 maart 2003
Thema's: [Oorlog] [Kinderen] [Dood]