vluchteling
Van huis en haard
worden verdreven
een diepte punt
in ieders leven
Wat met hard werken
is verkregen
wordt weg gevaagd
door kogelregen
Vrienden en familie
achter gelaten
niet meer met ze
kunnen praten
Een onzekere toekomst
tegemoet
niet wetend waar
je het vinden moet
Laten we hier in
het veilige westen
ons idee uitdragen
hopen op het beste
En hen hier
een plekje gunnen
dat moet waarachtig
toch wel kunnen
Wanneer je bid
om een snele ommekeer
Denk dan telkens weer:
Niet de ander maar ook jij
kunt ooit een vluchteling zijn
worden verdreven
een diepte punt
in ieders leven
Wat met hard werken
is verkregen
wordt weg gevaagd
door kogelregen
Vrienden en familie
achter gelaten
niet meer met ze
kunnen praten
Een onzekere toekomst
tegemoet
niet wetend waar
je het vinden moet
Laten we hier in
het veilige westen
ons idee uitdragen
hopen op het beste
En hen hier
een plekje gunnen
dat moet waarachtig
toch wel kunnen
Wanneer je bid
om een snele ommekeer
Denk dan telkens weer:
Niet de ander maar ook jij
kunt ooit een vluchteling zijn
Reacties op dit gedicht
| leeuwin: | Vrijdag, april 04, 2003 17:29 |
| Ik kan niet anders zeggen dat je helemaal gelijk hebt. Laten we hopen en bidden dat alles snel is afgelopen en dat er ooit overal vrede zal zijn. Mooi gedicht. |
|
| Chhay Lin Lim: | Dinsdag, april 01, 2003 18:55 |
| Shittt!!! Suzanne, deze is SúpeeeeerB! Goed gedaan... En volkomen mee eens... :-) Groeten, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: suzanne Jansen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2003 | ||
| Thema's: | ||