groeipijnen
het goeddunkend kwakken
van een idee in pure vrolijkheid
pretoogjes en tongklakken
wild geplukte onstuimigheid
zal ik alvast gaan pakken
of heb ik alle tijd
roze dromen van nestje ruilen
een klein begin van een plotse opbouw
dan zet ik mezelf achter de spiegel te schuilen
ervoor staar ik naar een opgegroeide vrouw
en begin ik zacht te huilen
om de plek die ik straks verlaten zou
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: jodium | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||