Waarom mama tegen je loog
Het was een speling van licht en nevel
Iets anders kon het niet zijn
Dacht het meisje klein
Mijn papa is al jaren dood
Zei het meisje terwijl ze besloot
Dat ze zich had vergist
Maar de man staat daar nog altijd
Met tranen op zijn gezicht
Die spelen met het licht
Hij fluisterde naar haar rug
Ik kom als je ouder bent terug
Dan leg ik je uit waarom mama tegen je loog
Reacties op dit gedicht
| Marc109: | Woensdag, september 10, 2003 23:09 |
| and so it will be, love you all... | |
| lani: | Vrijdag, mei 30, 2003 18:47 |
| doet pijn... rechtdoor dit gedicht! x-x-x |
|
| greet1002: | Vrijdag, mei 30, 2003 11:05 |
... |
|
| green eyes !: | Vrijdag, mei 30, 2003 02:10 |
| :C liefs, Marina vdb |
|
| charly: | Vrijdag, mei 30, 2003 00:53 |
| Zoveel triestheid kan ik nu wel apprecieren. Ja, van dit gedicht hou ik. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tinne Verbeek | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||