je verteld me een verhaal
gruwelijk allemaal
je eigen zoon niet mogen zien..
dit heb je niet verdient.
ik hoor je aan en kijk opzij
er komt een traan..
je vecht voor hem,zeg je mij..
ik zeg daar altijd mee door te gaan.
want liefje al duurt het het nog zolang
je eigen angst..maakt je het meest bang.
dit is logisch,en normaal..
want een kind weghouden van zijn vader..
is gewoon banaal..
een zoon die om zijn vader huilt..
zich nu nog in onzekerheid verschuild.
hij mist je echt wel..dat is zeker..
en op het moment dat je wacht op je nekslag
krijg jij misschien wel je zoon..
en pakt niemand hem ooit nog af..
lieffie ik probeer alleen te zeggen,
tis wat moeilijk uit te leggen..maar
de band tussen de vader en een zoon
die is vaak buitengewoon!!
vecht voor hem en heel misschien
zal je hem dan snel weer zien!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
dit gedicht heb ik geschreven
voor een vader..die zijn zoon niet mag zien
is er nog een rechtsysteem
laat dat dan eens zien!!