Ik mis je.
Een leeg gevoel,
diep vanbinnen.
Een warrig gewoel,
niets te winnen.
De leegte die je achterliet,
diep in mijn hart,
ik miste je niet,
maar nu heb ik smart.
Ik moet bekennen,
ik mis je wel,
het is wat wennen,
kom terug, heel snel.
Opgedragen aan mijn zusje dat verhuisd is;
Nathalie Smets.
Reacties op dit gedicht
| Pascal Janssen: | Vrijdag, oktober 24, 2003 23:16 |
| Ik heb het 'geluk' datmijn zus in dezelfde straat is gaan wonen. Dat heeft heel veel voordelen, maar dan zie je elkaar ooit toch teveel. Maar elkaar heel veel minder zien is toch nog veel moeilijker volgens mij. Sterkte, mooi geschreven trouwens liefs Pasje |
|
| Boudaatje: | Vrijdag, oktober 24, 2003 22:57 |
| Heel herkenbaar, mijn zusje is sinds een paar maanden ook verhuisd....ik zie haar minder...en doen minder dingen samen.... Knuffs Boudaatje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: eenhoorn | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 24 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||