Wiegelied
Het loof veeg ik van de bodem
kleur tuin in het doosje van het kind
op tafel dat staat op naakte aarde
kaalgeschoren van het gras
Bomen struiken elk stukje natuur
verspreidt haar wiegelied
door kindervingertjes die wandelen
over blozende wangen
Grassprietjes trekken uit mond
die lente binnenfluiten
bij vergaande winter
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||