mishandeld
Au papa dat doet pijn.
Kan een straf nooit pijnloos zijn?
Alstublieft sla me niet elke dag.
Waarom,waarom,waarom?
Moet ik altijd maar weer met de stok slaag krijgen?
Ik wil niet meer, ik kan niet meer.
Ik word moe van dit leven.
Ik kruip naar het balkon.
Te veel pijn om op te staan.
Ik klim via de stalen reling omhoog.
Ik kijk omlaag
Daar is de bevrijding
ik spring…
ik val en val met een glimlach op mijn gezicht.
Ik ben Johan en ben 12 jaar.
Ik ben eindelijk bevrijd van mijn pa.
Kan een straf nooit pijnloos zijn?
Alstublieft sla me niet elke dag.
Waarom,waarom,waarom?
Moet ik altijd maar weer met de stok slaag krijgen?
Ik wil niet meer, ik kan niet meer.
Ik word moe van dit leven.
Ik kruip naar het balkon.
Te veel pijn om op te staan.
Ik klim via de stalen reling omhoog.
Ik kijk omlaag
Daar is de bevrijding
ik spring…
ik val en val met een glimlach op mijn gezicht.
Ik ben Johan en ben 12 jaar.
Ik ben eindelijk bevrijd van mijn pa.
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Dinsdag, april 20, 2004 12:30 |
| Zucht... Je bent sterk & kijk nu naar de toekomt en Nooit meer naar verleden, ook al blijven herinneringen wel, maar toekomst met een vrijheids gevoel leven, geeft je zoveel hoop...& dat weet jij... Heel veel lief Elizabethh |
|
| dafie: | Vrijdag, april 09, 2004 17:38 |
| dot gedicht doet mij pijn in mijn hart hou vol heel veel succes daffie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: frank kleijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2004 | ||
| Thema's: | ||