Twee hoofden is reeds teveel
Twee hoofden dat is reeds teveel
Net een dubbelzinnig juweel
Maar er zijn er nog een paar meer
Wat moet je met zo een beheer
De wereld is een schouwtoneel
Maar bekijk het toch deel per deel
Scheidt de zon van het regenweer
En spaar mij van de hel o heer
De Veelhoofdvogel is zo trots
Als hij rust op de hoogste rots
Hij denkt dan dat hij alles weet
Maar wij zien slechts zijn domme reet
Het is een zicht waarbij je kotst
Waar het echt verstand tegen botst
Want alle wijsheid bij de vleet
Leeft men beter toch wat discreet
Net een dubbelzinnig juweel
Maar er zijn er nog een paar meer
Wat moet je met zo een beheer
De wereld is een schouwtoneel
Maar bekijk het toch deel per deel
Scheidt de zon van het regenweer
En spaar mij van de hel o heer
De Veelhoofdvogel is zo trots
Als hij rust op de hoogste rots
Hij denkt dan dat hij alles weet
Maar wij zien slechts zijn domme reet
Het is een zicht waarbij je kotst
Waar het echt verstand tegen botst
Want alle wijsheid bij de vleet
Leeft men beter toch wat discreet
Reacties op dit gedicht
| Erna Muermans: | Zondag, mei 02, 2004 14:00 |
| met voetjes op de grond blijven ...dat brul en stoefwerk dient alleen om het ongelukkige te verbergen... jij kijkt daar doorheen liefs Erna |
|
| sunset: | Zondag, mei 02, 2004 10:09 |
| en waar 'gezicht', een waar gedicht gelukkig zijn je ogen niet gezwicht voor al het veelhoofdige gevlei noch voor de lust, de waan, de pret - brood en spelen? - en heb jij hier, heel onverbloemd, de waarheid neergezet. Liefs / sunet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||