pijn
Wat heb ik je gedaan,
Waar is het mis gegaan.
Ik wilde je zoveel geven,
Maar jij accepteert me niet in jouw leven.
Waarom moest het zover komen,
Dat mooie dingen met jou alleen maar voorkomen in mijn dromen.
Drie jaar heb ik gevochten voor een plaatsje bij jou te vinden.
Drie jaar lang gevochten om iets met ons samen te binden.
Na drie jaar zei je gewoon met een lach,
Dat je me niet mag.
Dan breekt er iets van binnen,
Wat moet je dan nog beginnen.
Ik heb de 42e levensjaar gehaald,
Maar voor de zoveelste keer weer gefaald.
Mensen om mijn zeggen houdt moed,
En het komt wel goed.
Ik geloof niet meer in die woorden,
En denk vaak, was ik maar nooit geboren.
Waar is het mis gegaan.
Ik wilde je zoveel geven,
Maar jij accepteert me niet in jouw leven.
Waarom moest het zover komen,
Dat mooie dingen met jou alleen maar voorkomen in mijn dromen.
Drie jaar heb ik gevochten voor een plaatsje bij jou te vinden.
Drie jaar lang gevochten om iets met ons samen te binden.
Na drie jaar zei je gewoon met een lach,
Dat je me niet mag.
Dan breekt er iets van binnen,
Wat moet je dan nog beginnen.
Ik heb de 42e levensjaar gehaald,
Maar voor de zoveelste keer weer gefaald.
Mensen om mijn zeggen houdt moed,
En het komt wel goed.
Ik geloof niet meer in die woorden,
En denk vaak, was ik maar nooit geboren.
Reacties op dit gedicht
| Liefde is de sleutel: | Woensdag, juli 07, 2004 11:28 |
| Wat een pijn en onmacht straalt eruit dit gedicht!! Toch denk ik dat je naar de mensen om je heen moet luisteren, het komt goed!! Misschien komt het juist dan, wanneer jij het totaal niet verwacht!! suc6! liefs, Essie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cobi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||