dochter
Gekrulde haren ten trots
een smoeltje zo fijn als mos
amper dragende beentjes
tastende vingers
nog zo klein en teer
wat gaat het snel,
zichzelf inhalend ten spijt,
hoop ik dat ze morgen ,
na het examen
in haar eigen auto'tje rijd
Elze
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||