Voor Noah
Ik wil je zò graag beschermen
tegen angsten en verdriet
ik wil me over je ontfermen
ik wil dat je van het leven geniet
Ik zie de vragen in jouw ogen
Ik zie ook het onbegrip
ik heb ook tegen je gelogen
ik wacht tot het juiste tijdstip
De onschuld werd je vroeg ontnomen
Je draagt nu een onzichtbare last
Onwetend van de fout op jouw chromosomen
Die langzaam iedere spier aantast
terwijl jouw vrienden steeds sterker worden
verlies jij steeds meer terrein
moedig neem je elke horde
trotseer je elke dag de pijn
Je gaat ook steeds meer vragen stellen
en komt naar mij voor antwoorden
Maar ik weet gewoon niet hoe ik je moet vertellen
Dat jouw lichaam je probeert te vermoorden
Ik vervloek iedere dag mijn onvermogen
en raak er ook nooit aan gewend
Ik weet dat ik tegen je heb gelogen
Ik blijf maar wachten op het juiste moment
Je moet geen vraagteken zetten
waar God een punt heeft geplaatst.
Toch kan ik me daar niet toezetten
Ben ik op Hem eigenlijk het kwaadst
Ik heb hem verteld wat ik van hem vind
Hem met mijn boosheid belaagt
Neem mij en niet mijn kind
of is dat teveel gevraagd
Reacties op dit gedicht
| Es: | Vrijdag, oktober 08, 2004 17:17 |
| Ah, hier is je no. one fan weer....hahahha!!! ;-) Prachtig dit voor je moppie... Geniet van hem. Ja, dat doe je al, ik weet het... Kus |
|
| Miranda klopman: | Vrijdag, oktober 08, 2004 12:12 |
| wat ontzettend verdrietig,...:´( veel sterkte! | |
| sunset: | Vrijdag, oktober 08, 2004 10:01 |
| O ... dit is zo droevig, erg. Ik voel met je mee. Liefs / sunset PS: Toch goed dat je het in een 'integer' gedicht kon verwoorden |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Isaiah | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||