Kinderen van U
Twee wonderen van liefde
Aan ons gegeven door U
Heer het was maar zo even
Hoe moet het verder nu?
Is dit verdriet nu wel nodig
Was dit door U zo bedoeld
Het is zo levens onwerkelijk
Als je die koude leegte voelt.
Waarom mochten wij niet zorgen
en hen leren uw kinderen te zijn
Niet alleen nu maar ook morgen
Hen hier te houden leek zo fijn.
Vader kunt U zich vergissen
In de liefde voor uw kind
Zou U hem niet alles geven
Wat U voor hem het beste vindt.
Leer ons zo in U vertrouwen
Help ons verder op dit pad
Troost ons deze nacht en morgen
Want onze ogen zijn nog nat
Help ons nu we moeten huilen
Neem toch weg die wrede pijn
Troost ons met het zeker weten
Dat zij in Uw hand geborgen zijn
Hendrik Jan
Een gedicht voor een echtpaar,
dat twee pasgeboren kinderen verloor.
Hans Winter: | Maandag, november 29, 2004 21:41 |
wij weten alleen een richting, verhalen van aankomst voor ons aangezicht als eens toen wij voelden ja dit is het waar wij in willen blijven. hans |
|
shelob: | Maandag, november 29, 2004 21:37 |
Hier kun je verder niets over zeggen, stil zijn en zwijgen.... | |
Green eyes: | Maandag, november 29, 2004 12:42 |
Met gevoel en kippenvel gelezen. mooi verwoordt van jou, kusssssssss |
|
sunset: | Maandag, november 29, 2004 12:27 |
Heel mooi verwoord. En wie zijn wij om de Goddelijkheid om uitleg, reden te vragen? Geloven IS vertrouwen, zelfs al begrijpen wij het niet. Uiteindelijk helpt Zij ons mee dragen, want nimmer wordt ons meer dan door ons draagbaar gegeven. Liefs (en mijn genegenheid) / sunset |
|
jackyXXX: | Maandag, november 29, 2004 12:17 |
Soms weten we geen antwoord op vragen soms krijg je nooit geen antwoord meer. jacky |
|
Ninandra: | Maandag, november 29, 2004 12:10 |
Ontroerend mooi. God is zeer zeker met hen... |
|
mr-jem: | Maandag, november 29, 2004 11:51 |
wat en mooi en onroerend gedicht. heel veel sterkte in deze moeilijke tijden. edwin |
|
roos_2: | Maandag, november 29, 2004 11:41 |
sterkte ben er stil van . ik stuur ze wat liefde en kracht van mij . hier zijn geen woorden voor. waarom. heel veel liefs knuffel en een dikke kus van roos. |
|
Jannie Hoogendam: | Maandag, november 29, 2004 11:39 |
Je bezorgt me kippevel met dit prachtige gedicht en, nee, God vergist zich niet, maar dat neemt niet weg dat deze pijn heel erg is... Liefs van Jannie |
|
Auteur: H.J. | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 29 november 2004 | ||
Thema's: |