Ikje (4)
Ikje is wat aan het spelen
in een boomgaard in de buurt
hemelhoog is zij gekropen
naar het topje van de boom!
Staat daar nu niet wild te blaffen
't hondje van de buurman boos?
Ikje kan niet meer ontsnappen
maar zit eenzaam hoog en droog!
't Hondje wil maar niet gaan lopen
't blaft en 't krabt en 't is zo boos
Ikje gaat nu heel hard huilen
hoopt dat buurman haar nu hoort!
Ikje, wat zit je te huilen?
't hondje zal je heus niks doen
kom nu snel maar naar beneden
buurman krijgt een dikke zoen!
'k Zal voor jou een snoepje halen
lieve buurman, 'k ben zo blij
't hondje is nu veilig binnen
Ikje is weer vrij en blij!
Reacties op dit gedicht
| arie: | Donderdag, januari 27, 2005 12:34 |
| En lief ikje droogt haar tranen, is weer blij. Wat eerst boos leek maakte haar weer vrij.. Nu jij zelf nog... Liefs, Arie |
|
| Ana (stacia): | Donderdag, januari 27, 2005 09:52 |
| Sommige dingen kunnen kinderen (noch volwassenen) alleen aan ... dan is een beetje hulp nodig. Fijn dat Ikje haar dankbaarheid kan tonen. knuffel ! ana |
|
| Mamke: | Donderdag, januari 27, 2005 08:56 |
| Leuk en lief gedichtje. Gr. Mamke |
|
| sunset: | Donderdag, januari 27, 2005 08:20 |
| Het dubbel gevoel (een 'gevangen' veiligheid boven in de boom en de angst 'beneden') voelbaar neergezet. Evenals de opluchting dat 'anderen' het weer opknappen. Mooi, knap hoor. Liefs / sunset |
|
| DANTY: | Donderdag, januari 27, 2005 00:28 |
| VROLIJK | |
| erje: | Donderdag, januari 27, 2005 00:12 |
| wist wel dat de buurman het zou opknappen maar met een snoepje? liefs erje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Innerchild |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 27 januari 2005 | ||
| Thema's: | ||