kinderlijke ster
Kinderlijke ster
Het naïeve kind
Gaat op een ladder staan
Wil de twinkelende ster aanraken
Heeft verdriet
Omdat zijn wereld grenzen kent
Huilt
Omdat het niet kan smeken
Vrij te kunnen ademen
In zijn leven vol onschuld
Schreeuwt
Omdat het de liefde niet kan omhelzen
Waar de kernbom ontploft is
Omdat zijn speelgoedgeweer
Opeens geen speelgoed meer is
Omdat hij de mensenlevens niet kan redden
Die als zand door zijn handen glijden
Het is pas weer rustig
Als hij zijn ogen kan sluiten
En zijn twinkelende ster
Langzaam dooft...
Het naïeve kind
Gaat op een ladder staan
Wil de twinkelende ster aanraken
Heeft verdriet
Omdat zijn wereld grenzen kent
Huilt
Omdat het niet kan smeken
Vrij te kunnen ademen
In zijn leven vol onschuld
Schreeuwt
Omdat het de liefde niet kan omhelzen
Waar de kernbom ontploft is
Omdat zijn speelgoedgeweer
Opeens geen speelgoed meer is
Omdat hij de mensenlevens niet kan redden
Die als zand door zijn handen glijden
Het is pas weer rustig
Als hij zijn ogen kan sluiten
En zijn twinkelende ster
Langzaam dooft...
Reacties op dit gedicht
| Droomz: | Zaterdag, mei 14, 2005 09:47 |
| Ik hou niet zo van deze soorten gedichtjes... ze kunnen me niet echt raken. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Writenote | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2005 | ||
| Thema's: | ||