Met je handen in de hoogte
en een lach op je gezicht
kijk je naar mijn handen
als ze typen dit gedicht
En dan sla je steeds maar weer
op het blad van het bureau
telkens weer een klap
nee mama, het moet zo
met je 5 maandjes oud
doe je alles wat je wil
je bent zo gelukkig
En je lacht al ben je stil
Langzaam begin je te kletsen
te oefenen met je mond
En al je kleine speeltjes
draai je in het rond
Soms moet je huilen
Maar dat geeft ook niet
Daar ben je nog klein voor
Dan heb je soms verdriet
En elke morgen lach je
Als ik je uit je bedje haal
Er komt dan een vrolijk gilletje
En dan een heel verhaal
Ik weet niet wat je zegt
en jij ook niet van mij
Alles is nog onbekend
Maar wat zijn wij toch blij
Je gaat nu echt beseffen
wie wij nu toch zijn
En je kent je eigen naam
Wat is je leventje toch fijn.
Liefs, Mama