Ik mis de stemmetjes
de schone luiers
het springen
de knuffel
met lego bouwen
met jullie liedjes zingen
Mijn kleine knuffels
nu zijn ze groot
de eerste stapjes
de potjes fruit
zo vreselijk leuk
de eerste hapjes
Het eventjes op schoot
hoofdje tegen mij aan
die gulle kinderlach
het o zo vertrouwde
mijn lieve oppaskindjes
nu het niet meer kan en mag
Zeven in totaal
het was soms een kippenhok
en ja het was vreselijk druk
boekjes lezen
middagslaapjes
mijn dagen konden niet meer stuk
Hans Winter: | Woensdag, september 28, 2005 22:14 |
te druk om stuk te gaan, zoveel om levendig van te worden in de zorg voor dit kind. hans |
|
Jan van Dord: | Woensdag, september 28, 2005 22:07 |
Mooi ! jan |
|
hiljaa: | Woensdag, september 28, 2005 20:45 |
ja ik begrijp je wel! knufliefs--hiljaa-- |
|
poky: | Woensdag, september 28, 2005 19:00 |
het was zeker een gezellige drukte,natuurlijk mis je dat,groetje poky | |
L.Bert: | Woensdag, september 28, 2005 18:43 |
Een lief gedicht. Je mist ze echt hè! Dat geeft het gedicht goed aan, goed geschreven dus! | |
Annemieke van der Ven: | Woensdag, september 28, 2005 08:15 |
ik moet er niet aan denken 7 pfff...hihi X Annemieke |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 28 september 2005 | ||
Thema's: |