Oneindig
Je was nog maar piepklein
zat diep in mij verborgen.
niemand die van jou bestaan wist
maar jou bestaan baarde mij grote zorgen.
Als de situatie anders was geweest
had je kunnen leven
en had ik je de liefde die je verdiende
kunnen geven.
Je was niet mijn eerste kind
maar zult voor altijd mijn laatste zijn
Jou weg laten halen
doet vooral in mijn hart
oneindig veel pijn.
Dag kleine engel
Till we meet again
Reacties op dit gedicht
| Martine Gieze: | Woensdag, oktober 12, 2005 07:27 |
| phoehee...heftig!! mooi/ontrorend verwoord! liefs,Mart |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jamieismyhero | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 oktober 2005 | ||
| Thema's: | ||