Verknocht aan haar
Verknocht aan haar
Grote bruine ogen,
die weer is onderzoekend,
rond staan te kijken.
Wat of ze, nu weer is uit zal spoken.
Ze denkt nee, dat moet ik zeker laten staan.
Maar ,zou ik daar is me vingers, over laten gaan.
Kijkt is mijn kant op,
zich afvragend, of ik haar poging stop.
Met een vertederende lach, op haar lieve gezicht.
Die haast niet is te weerstaan.
Dan moet ik me hoofd,
snel de andere kant op laten gaan.
Omdat ik niet wil,
dat zij mijn intense lach,
op mijn gezicht ziet staan.
want dan ben ik verkocht.
Want al is ze pas drie,
ze weet heel goed.
Ik ben zo aan haar verknocht.
Voor altijd mijn kleine engel
Sharyl .
Liefs Jet
Grote bruine ogen,
die weer is onderzoekend,
rond staan te kijken.
Wat of ze, nu weer is uit zal spoken.
Ze denkt nee, dat moet ik zeker laten staan.
Maar ,zou ik daar is me vingers, over laten gaan.
Kijkt is mijn kant op,
zich afvragend, of ik haar poging stop.
Met een vertederende lach, op haar lieve gezicht.
Die haast niet is te weerstaan.
Dan moet ik me hoofd,
snel de andere kant op laten gaan.
Omdat ik niet wil,
dat zij mijn intense lach,
op mijn gezicht ziet staan.
want dan ben ik verkocht.
Want al is ze pas drie,
ze weet heel goed.
Ik ben zo aan haar verknocht.
Voor altijd mijn kleine engel
Sharyl .
Liefs Jet
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, maart 04, 2006 20:50 |
| een engeltje vol met wensen om alle voorwerpen te verkennen, en de ogen van oma die een tikkeltje richting geven, bezeerde vingertjes bijtijds weten te keren, als je op geleide van haar glimlach gaat. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jet van keken |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 04 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||