want dit gedeelte was nu klaar
aansterken voor de transplantatie
werden onze dromen waar
we begonnen nu je flat te verbouwen
want steriel leven verplichte zaak
omdat je straks net als een baby
vatbaar zou zijn dus klus maar raak
eind januari zou het wezen
maar alles ging toen fout
je kreeg een schimmel bij je longen
en had het zo benauwd
dagen op de isolatie maar je kwam er bovenop
alles werd toen opgeschoven
transplantatie konden we vergeten
genezing kon met niet beloven
een gedeelte heeft men toen vervangen
hoopten dat het voldoende was
maar na weken werd ons duidelijk
dat jij niet meer genas
Zie jullie daar nog beiden liggen
er ging toen zoveel de me heen
mijn ene kind lag bloed te geven
opdat voor jou de zon weer scheen.
en denk ik terug aan het telefoontje
waarin je zei het komt niet meer goed
dan voel ik nog de grond verdwijnen
dit mocht niet zijn houd moed
Juf V: | Woensdag, november 15, 2006 22:35 |
Mijn hart verschrompelt bij het lezen van dit gedicht. Ik besef na het lezen van enkele gedichten van jou,dat ik meer moet genieten van alledaagse dingen. |
|
myrkvi : | Donderdag, maart 23, 2006 16:13 |
Lieve mums kippenvel heb ik bij dit gedicht zo mooi en liefde vol geschreven maar oh zo rakend ik huil met je mee. veel liefs dikke kus myrkvi |
|
kronkel: | Dinsdag, maart 21, 2006 21:36 |
Voel het verdriet in jouw woorden... Knuffel en kracht en sterkte Kronkel |
|
dol_fijn: | Dinsdag, maart 21, 2006 18:48 |
lieve schat van me ik ben zo stuk van pijn en verdriet dat ik gewoon even de woorden niet vinden kan snik sorry troost knuffels liefs van Dol_fijn |
|
~~~eilahtan~~~: | Dinsdag, maart 21, 2006 16:50 |
wat hebben jullie in godsnaam mee moeten maken jou eerste gedichten vertellen ook heel veel maar nu zet je alles even heel rakend neer mums en nu zal pas de uitlaatklep komen die jij al die tijd nodig hebt gehad blijven schrijven even je gevoel delen lieverd liefs dikke kroel nathie |
|
appeltje: | Dinsdag, maart 21, 2006 16:23 |
mijn gedachten, mijn arm, een knuffel, warmte, steun en alles wat je nodig hebt wat je nodig hebt om deze moeilijke tijd te komen, ik wens je heel veel sterkte, liefs appeltje |
|
erje: | Dinsdag, maart 21, 2006 16:04 |
wat emotioneel dit broers die elkaar door dik en dun steunen om in leven te blijven en dan die telefoon die alle grond onder je doet zakken intriest is dit liefs erje |
|
lachebekje1988: | Dinsdag, maart 21, 2006 16:00 |
Zo herkenbaar Sterkte. Liefs, Moederlachebekje1988 Lachebekje1988 |
|
Jannie Hoogendam: | Dinsdag, maart 21, 2006 15:57 |
Huil.... Jannie |
|
hiljaa: | Dinsdag, maart 21, 2006 15:43 |
stil, riling over mijn rug, wat moet je veel dragen! ik kan niets zeggen en nietskes doen maar wil met jou mee dragen! een arm om je heen om steun te geven langs deze weg knufliefs--hiljaa-- |
|
fran92: | Dinsdag, maart 21, 2006 15:21 |
ben weeer stil.. geef je nog even een warme knuff veel liefs fran92 |
|
Auteur: mums | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 21 maart 2006 | ||
Thema's: |