Rekenles
Zestien voetjes op een rij
zestien handjes zij aan zij
stappen zij al in de pas
met z’n allen naar de klas
en de juffrouw staat aan ’t bord
met haar handen in haar schort
vijf en vijf zo zegt ze zij
schrijf dat maar eens op uw lei.
Mieke zucht en vol verdriet
zegt ze : juf ik kan dat niet
want mijn vingers alle tien
heb ik nodig om te zien
hoeveel vijf en vijf wel is
maar het gaat mij altijd mis
want die griffel in mijn hand
maakt dat tellen ambetant.
Reacties op dit gedicht
| conan: | Dinsdag, juni 26, 2007 17:03 |
| kijk hier is hij ! groetjes conan |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, april 03, 2006 12:31 |
| heel leuk verwoord | |
| lachebekje1988: | Maandag, april 03, 2006 12:22 |
| Heel erg leuk neergezet. Liefs, |
|
| Queen Lotje: | Maandag, april 03, 2006 11:47 |
| Hehe! Leuk geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bompa | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2006 | ||
| Thema's: | ||