Uitgeblust.
Uitgeblust.
Vannacht schreef ik je de wereld uit
op vergeelde vellen die zij eens kreeg
bleef jij slechts praten zonder geluid
en vond ik dat je beter zweeg
dan te verwoesten met rode inkt
Duizend doorhalingen streepte je weg
zonder menig vulpen te slijten
je gaf immers niet graag uitleg
aan woorden die ik kon verwijten
alsof ik nimmer dacht met instinct
Met slechts mijn hart die je me liet
wilden mijn ogen tranen baren
hield ik jouw liefde in ’t verschiet
en wist ik dat wij ooit één waren
toen jouw roos nog knoppen bezat
Ik schrijf mijn liefste bittere dingen
overblijvend uit herinneringen
Reacties op dit gedicht
| lexx: | Zondag, oktober 07, 2007 16:30 |
| Ik ga er even voor nodig hebben sofie, zijn er nogal wat! :) Deze mag er zeker zijn! x | |
| Marjolein.: | Vrijdag, april 21, 2006 20:41 |
Met Quando eens. Mooi .. ja. Liefs, |
|
| Angel Of Poems: | Donderdag, april 20, 2006 06:09 |
| Erg mooi geschreven, wacht nu al met smart op een nieuw werkje! Liefs Tom x |
|
| vulcana: | Donderdag, april 13, 2006 23:09 |
| Leuk rijm, het komt volgens mij zeker niet geforceerd over, positief dus;) |
|
| Mathilde: | Donderdag, april 13, 2006 21:33 |
| erg mooi en een ijzersterke slotzin. liefs, mathilde |
|
| HIJ&ZIJ: | Donderdag, april 13, 2006 17:55 |
| Mooie bewoordingen, succes!! |
|
| Quando: | Donderdag, april 13, 2006 15:26 |
laatste strofe mooi. liefs, |
|
| Oorlam: | Donderdag, april 13, 2006 14:41 |
| oef, wel mooi neergepend | |
Over dit gedicht
| Auteur: Saralien. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2006 | ||
| Thema's: | ||