als je het even moeilijk hebt
als je het even moeilijk hebt
leg dan je hoofdje op mijn schouder
en laat je tranen maar rollen
ze schilderen mijn leven
met de kleuren van jouw verdriet
jouw verdriet dat mijn gezicht omtovert
tot een warme blik
jouw heldere tranen die mijn kille huid verwarmen
ze zijn een wolk die de zon tempert
en alles drenkt in tinten van schaduw
tinten van zachtmoedigheid
alles is even vager
alles is even stiller
maar juist nu hoor ik het kloppen van jouw hart
een hart dat even de last
van het water over boord gooide
en zich nu weer vult
met de klinkende klanken van de liefde
eerst dof in de verte
dan helder als het water van je tranen
want gezuiverd door je tranen
worden weer de bakens gezet
van licht en liefde
dankjewel lieve tranen
Reacties op dit gedicht
| nippy: | Donderdag, april 27, 2006 19:56 |
| een fijn en lief gedicht om te lezen liefs, |
|
| melissa b: | Donderdag, april 27, 2006 18:51 |
| heel erg lief!! volgens mij kan jij goed luisteren!! |
|
| Innerchild: | Donderdag, april 27, 2006 18:15 |
| Ach, hoe lief ... En wat een beetje aandacht voor traantjes soms kan doen ... Blij weer eens iets van je lezen, Patrick ! Liefs, Innerchild |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, april 27, 2006 18:03 |
| heel goed gebracht in een mooie stijl prachtig werk groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: patrick vandewalle | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2006 | ||
| Thema's: | ||