Het kind in mij
Staand naast zijn bed
kijk ik op hem neer
Geniet van zijn slaap
en plots weet ik het weer
Ook ik was ooit klein
Dacht niet aan morgen
Grotere wereld
Kleinere zorgen
Het lijkt nu zo ver
Zo heel lang gelee
Maar diep in mijzelf
Reis jij met mij mee
Mijn kleinere ik
Vriend van weleer
Soms onverwachts
ontmoet ik je weer
Uit het niets duik je op
Rebels, frank en vrij
Om samen te lachen
Te dollen in mij
Als twee van een soort
Maar samen geboren
Zal niet meer vergeten
Dat we bij elkaar horen
kijk ik op hem neer
Geniet van zijn slaap
en plots weet ik het weer
Ook ik was ooit klein
Dacht niet aan morgen
Grotere wereld
Kleinere zorgen
Het lijkt nu zo ver
Zo heel lang gelee
Maar diep in mijzelf
Reis jij met mij mee
Mijn kleinere ik
Vriend van weleer
Soms onverwachts
ontmoet ik je weer
Uit het niets duik je op
Rebels, frank en vrij
Om samen te lachen
Te dollen in mij
Als twee van een soort
Maar samen geboren
Zal niet meer vergeten
Dat we bij elkaar horen
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Dinsdag, oktober 03, 2006 19:48 |
| Práchtig! Je bent je eigen eenheid.... Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Beerbommel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 03 oktober 2006 | ||
| Thema's: | ||