spartel
verwachting rimpelde in regenplassen
gelijk een vloedstorm in de morgen
spoot vuur uit lenteogen, beteuterd
opstandig in niet willen weten
te kort gepland mocht niet spreken
zonder dat lavastroom zou spuwen
in overdonderend besef van regelen
is meer dan op het laatste moment
het puntje van de tong haast afgebeten
schouw ik tot twintig tellend, telkenmaal
waar zij vindt dat ze alle seizoenen
al menigmaal gepasseerd is in groei
de laatste loodjes op de nestrand
in spartel van oefenvlucht, wat wankel
wijl rust ver te zoeken is alom
en ik omrol in donsduik van de slaap
fortuna: | Vrijdag, november 24, 2006 14:57 |
herkenbare verwoording en momenten. Liefs |
|
Bieke: | Vrijdag, november 24, 2006 14:46 |
ze worden groot maria en we moeten dan wat lossen niet al te gemakkelijk voor een moeder Liefs Bieke, |
|
hiljaa: | Vrijdag, november 24, 2006 11:42 |
zit hier weer met dochterlief met liefdesverdriet! dus nog zeker wankel!prachtig verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
switi lobi: | Vrijdag, november 24, 2006 08:39 |
Het valt ook niet mee om ze uit te laten vliegen...je houdt ze zó graag nog onder moeders vleugels en wilt ze ook zo graag de wereld in zien gaan. Met ontroering gelezen lieve Maria, pas je wel een beetje op jezelf? Warme omarmende knuffel en een dikke kus voor jullie allbei! Liefsliefs, switi lobi |
|
lommert: | Vrijdag, november 24, 2006 07:56 |
eigen zang...pff | |
lommert: | Vrijdag, november 24, 2006 07:55 |
:) ze vliegen uit...hoe herkenbaar...met een sigen zang;) prachtige woorden gekozen xxliefs willem |
|
remie: | Vrijdag, november 24, 2006 07:02 |
in spartel van oefenvlucht...wat een geweldige woorden...liefs remie | |
sunset: | Vrijdag, november 24, 2006 06:17 |
En toch lieve maria, al doende moeten zij leren. Al kost het ons dikwijls een stukgebeten tong. Treffend en ook liefdevol verwoord door jou. Liefs en warme knuf, sunset PS: Gisteren wegens drukte geen reactiemogelijkheden (En ''s avonds geen zin meer). Vandaar |
|
H.J.: | Vrijdag, november 24, 2006 01:36 |
Vergeef mij mn glimlach. kweet niet hoe het komt:) maar ergens herken ik hier iets in. weer prachtig op de jouw kenmerkende stijl neergezet. 1.2.3.4....20 knap hoor;) kusszz |
|
lonely 1: | Vrijdag, november 24, 2006 01:05 |
heerlijke tienerjaren ;) wel héél mooi verwoord, liefs, lonely 1 |
|
flores: | Vrijdag, november 24, 2006 00:51 |
Hahahahahaha...het hoort er allemaal bij;) Geweldig toch?! Liefs |
|
Anna F: | Vrijdag, november 24, 2006 00:50 |
Heel knap verwoord! Vermoeiend hoor, zo''n tiener in huis. Liefs, Anna |
|
wijnand.: | Vrijdag, november 24, 2006 00:24 |
mooi | |
Dirk Hermans: | Vrijdag, november 24, 2006 00:20 |
wauw wat een knap gedicht | |
tulpje: | Vrijdag, november 24, 2006 00:20 |
heel moooi verwoord liefs en truste knuffel |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 24 november 2006 | ||
Thema's: |