Jantje zat al in de hoek
Jantje zat al in de hoek
Gestraft al op zijn poepje
Hij lustte geen boterkoek
Maar nam stiekem een snoepje
Daarop was de juffrouw boos
Misschien wel voor een uurtje
Want ze zei genadeloos
Kop van tegen het muurtje
Maar een traantje als aanzoek
Viel als een klein oproepje
De juf keek al in haar boek
Jan mocht weer in het groepje
Dan nog een kleine snik
Bij het vergevingstikje
Want nu had Jan de hik
In zijn ontwijkend blikje
Gestraft al op zijn poepje
Hij lustte geen boterkoek
Maar nam stiekem een snoepje
Daarop was de juffrouw boos
Misschien wel voor een uurtje
Want ze zei genadeloos
Kop van tegen het muurtje
Maar een traantje als aanzoek
Viel als een klein oproepje
De juf keek al in haar boek
Jan mocht weer in het groepje
Dan nog een kleine snik
Bij het vergevingstikje
Want nu had Jan de hik
In zijn ontwijkend blikje
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, maart 09, 2007 11:42 |
| Zo doen zij dat inderdaad de deugenietjes ;=). Mooi tonend overgebracht. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||