Droombeeld
Het komt weer in haar geest tot leven,
het wondere moment dat jij
kleine schoonheid langs kwam zweven,
vluchtig droombeeld, snel voorbij.
In hopeloos verdriet verloren,
in loze drukte, geen gepraat,
kon ik je stem nog horen,
droomde van je lief gelaat.
Mijn hart sloeg over van ontroering,
weer verschenen als voorheen,
goedheid, elan en vervoering,
leven, liefde en geween.
Reacties op dit gedicht
| Fari S. : | Dinsdag, april 17, 2007 10:03 |
| Prachtig Ranieke, zoals jij de woorden neerzet, intens met gevoelens gecombineerd en voelbaar door mij gewoon. Een goede morgen lieve Ranieke. liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *lana* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2007 | ||
| Thema's: | ||