Tekens
Een grote glimlach
siert mijn gezicht
maar mijn ogen zwijgen
in het stralende licht
Voor iedereen is onbekend
wat er achter schuilt
niemand die ziet
dat het kleine meisje huilt
De pijn uit het verleden
maakte krassen op mijn ziel
wat er voor zorgde dat ik
heel hard in de diepte viel
het zijn de tekens
van mijn leven
ze staan symbool
voor mijn verdriet
maar ik houd het
goed verborgen
want ik wil niet
dat iemand het ziet
Reacties op dit gedicht
| Imbroglio.: | Woensdag, juli 25, 2007 17:32 |
| Droevig mooi geschreven. Heel veel sterkte en liefs toegewenst, x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Zanthe | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||