De kranten slaan weer aan
De kranten slaan weer aan
Weldra zal de Sint hier staan
En ik sta maar te dreggen
Komt toch iets bij mij leggen
Ik ben wellicht veel te oud
Maar ik was sinds lang niet stout
Dus zal er niemand klagen
Als ik iets mag wegdragen
Doch ik zie mijn geld vergaan
Alsof ik heb afgedaan
Met al dat te beleggen
Die nu vaarwel komt zeggen
De bank die niets overhoud
Is verdwenen met ons goud
In het zwart zonder wagen
Hoor ik Piet heel stil klagen
Weldra zal de Sint hier staan
En ik sta maar te dreggen
Komt toch iets bij mij leggen
Ik ben wellicht veel te oud
Maar ik was sinds lang niet stout
Dus zal er niemand klagen
Als ik iets mag wegdragen
Doch ik zie mijn geld vergaan
Alsof ik heb afgedaan
Met al dat te beleggen
Die nu vaarwel komt zeggen
De bank die niets overhoud
Is verdwenen met ons goud
In het zwart zonder wagen
Hoor ik Piet heel stil klagen
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, december 19, 2008 12:54 |
| Valt me eerlijk gezegd wat tegen van je Jean-Paul; vijgen na pasen (enkele maanden na de feiten en zo een paar dagen voor de Kerst). Groetjes, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2008 | ||
| Thema's: | ||