Ik heb mijn keuze genomen,
Ik ben maar bij mijn oma gaan wonen.

Op dat moment zei je nog zo lief,
''Je mag hier komen slapen wanneer je maar wilt.''
HIj stond op en zei: ''Ik moet wat dingetjes gaan regelen doei.'' En liep de kamer uit.

Ik belde hem op en vroeg waarom ik geen kus kreeg.
En hij antwoorde:'' Het is toch niet zo dat ik je niet meer ga zien of wel?''

De avond ging voorbij en ik hoorde niks van hem.
Het klok sloeg 12, en nog steeds niks van hem.

Ik belde hem op en zei: '' Welterusten D.''
Ik kreeg als antwoord:'' Ja het zal wel tot morgen..''
Op een afkattende manier en hij hing op.

Er begonnen traantjes over mijn wangen heen te rollen,
Maar wat helpen die tranen nou?

De volgende ochtend stond ik op, Ik hoorde de hele dag niks van hem..

S'avonds besloot ik hem een smsje te sturen waarin ik schreef:
'' Moet ik deze relatie gewoon beschouwen als afgelopen?''
en ik kreeg je smsje terug:
'' Ja het is beter van wel''