Voor een lief gehandicapt meisje
Daar zit je dan
Zo'n mooi en lief meisje
Maar je kan amper eten
en verder kun je eigenlijk niets
Je lacht, en al weet ik niet waarom,
het maakt me blij
Je huilt, wat is er aan de hand?
Omdat ik het niet weet, kan ik je niet troosten
en dat doet me weer pijn
Soms zit je naar me te kijken
Jou ogen zoeken naar de mijne
Ik kijk ze aan en zie 2 mooie ogen,
maar wat willen ze me zeggen?
Ik wil je zo graag helpen
Je echt laten leven
Maar ik weet niet wat je bedoelt
Ik voel me zo hulpeloos
Ik weet dat je me dingen probeert duidelijk te maken
Met die ene blik, je vrolijkheid en je verdiet
Maar er is één probleem, wat juist die ene blik,
die versta ik niet
Zo'n mooi en lief meisje
Maar je kan amper eten
en verder kun je eigenlijk niets
Je lacht, en al weet ik niet waarom,
het maakt me blij
Je huilt, wat is er aan de hand?
Omdat ik het niet weet, kan ik je niet troosten
en dat doet me weer pijn
Soms zit je naar me te kijken
Jou ogen zoeken naar de mijne
Ik kijk ze aan en zie 2 mooie ogen,
maar wat willen ze me zeggen?
Ik wil je zo graag helpen
Je echt laten leven
Maar ik weet niet wat je bedoelt
Ik voel me zo hulpeloos
Ik weet dat je me dingen probeert duidelijk te maken
Met die ene blik, je vrolijkheid en je verdiet
Maar er is één probleem, wat juist die ene blik,
die versta ik niet
Reacties op dit gedicht
| Silke: | Dinsdag, januari 15, 2002 15:31 |
| hoi Rosanne, ik vond je gedicht heel mooi, en heb 'm zelfs als inleiding gebruikt voor mijn spreekbeurt. Ik vind dat iedereen hier maar onzin vertelt van jou reacties sorry! haha maja ik heb ook een halfbroer en hij is ook geestelijk gehandicapt. Hij kan wel goed eten en anderen dingen alleen niet praten. Hij kan ook geen gebaren ofzo. Dus ik moet hem altijd begrijpen door de blikken die die geeft en weet niet waarom hij soms lacht. Ik vind het knap dat je hierove |
|
| appie: | Woensdag, oktober 31, 2001 20:10 |
| ik denk dat ze gewoon probeert om een deel van wat zij er bij voelt neer te zetten en niet dat ze bedoelt dat het zielig is | |
| Rosanne: | Vrijdag, oktober 26, 2001 21:23 |
| ik vind helemaal niet zielig, je intrepeteert het verkeerd, dat bedoel ik er namelijk niet mee | |
| Amnesia: | Vrijdag, oktober 26, 2001 16:15 |
je moet nooit iemand zielig vinden. |
|
| Rosanne: | Woensdag, september 05, 2001 13:16 |
| Dit gaat over een meisje die ook geestelijk gehandicapt is, jullie kunnen denken, zeggen (ook al is het via een computer). Zij kan niks, helemaal niks, ze kan amper eten, ze ademt eigenlijk alleen en dan voel ik me zo machteloos. | |
| Wieneke: | Dinsdag, augustus 28, 2001 21:39 |
| Beste Rosanne, Ik vind je gedicht erg mooi, maar ik geloof dat ik het niet helemaal een ben met je boodschap. Ik ben zelf gehandicapt en zit iedere dag, opweg naar school in de bus met een meisje wat ook niet kan praten. Maar ik kan zien en voelen wat ze voelt en wat ze wil! Zij heeft ook een computer waarmee ze dingen kan zeggen, ( en ik geef toe dat dat het een stuk makkelijker maakt) Maar ik denk dat je ook zonder woorden ver kan komen. |
|
| manuella smit: | Dinsdag, juli 17, 2001 23:41 |
| lieve Rosanne prachtig verwoord..ik weet wat je voelt mijn zusje was ook zo..alleen zij heeft niet verder mogen leven..hou moed en blijf van haar houden... |
|
| kim: | Zondag, juli 01, 2001 20:08 |
| wat een mooi gedicht, zoveel herkenning. De vragende ogen die je aankijken als ze angstig zijn of pijn hebben. Hun bijdschap die ze met je willen delen. Ze voelen zo veel, maar kunnen het moeilijk uiten. Jij bent een enorme steun voor haar en ze vertrouwt je, ook al weet je niet altijd wat ze bedoeld!!!! Veel liefs, Kim |
|
| sm: | Zondag, november 19, 2000 13:48 |
| hoi, hetis echt triestig maar het is heel mooi. |
|
| arie: | Maandag, oktober 30, 2000 23:37 |
| Rosanne volgens mij versta jij die blik weldegenlijk. De vreugde die je voelt... de zoekende ogen... ze zoeken jou. Ze vertrouwen jou, ze voelen dat je het herkent. Je bent er, dat is belangrijk! Arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rosanne | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||