Dit gedicht is geschreven bij een sinterklaaskado (een stuiterballetje) voor mijn drukke driejarige zoontje, die soms zo druk is dat mijn vrouw er moeilijk mee kan omgaan.

==========
Stuiterbal
==========

Peter is een druktemaker
Peter stuitert in het rond
Deze jongen doet dat vaker
Soms maakt hij het wat te bont

Peter kan zich niet bedwingen
Peter wil een heleboel
Lekker wild en lekker springen
Lekker klimmen op de stoel

Het liefste hoog en ook gevaarlijk
Kijk eens mama, wat ik kan!
Mama vind dat wat bezwaarlijk
En die zegt er dan wat van

Rustig, rustig, roept je moeder
Als je door het huis heen rent
Je bent anders dan je broeder
Want je bent zoals je bent

Eventjes ben je dan rustig
Maar dat is niet echt je aard
Want je bent zo levenslustig
En zo vrolijk uiteraard

En al snel ga je weer rennen
En dan volgt al snel een gil
Mama zal dat wel herkennen
Want dat is niet wat ze wil

Peter, Peter, lieve jongen
Mama is een lieve vrouw
Jij bent soms wel een kwajongen
Maar ze houdt heel veel van jou

Maar ze is soms wat gespannen
En dan is ze soms snel boos
Vrouwen willen dan van mannen
Een lieve knuffel, of een roos

Dat zul je later wel begrijpen
Als je nog wat groter bent
Je hersens moeten nog wat rijpen
Want je wordt een grote vent

Als je nu maar snapt, mijn jongen
Dat mama soms een tijger is
Een kat in het nauw maakt rare sprongen
Nee, dat is geen kattenpis

Dus lieverd, is mama soms wat bozig
Wees dan voor haar extra lief
Want ze heeft dan liefde nodig
Drukte maakt haar depressief

Hoor je mama kreten slaken
Stop dan met rennen en gegil
Stop dan met het drukte maken
Wees dan even lekker stil

Je zult zien, ze wordt weer rustig
En dat vind je vast wel fijn
Ook zij wordt dan weer levenslustig
Zo zou het altijd moeten zijn