Het leven gaat door
Soms begrijp ik niet meer waarvoor
Dan bekruipt mij de gedachte waardoor

Het leven nu is hard
Nu is vol met smart
En voel ik mij deels verward

De steun die ik de meisjes wil bieden
Het is mij niet gegund en zal dus niet geschieden
En ik moet vechten tegen deze lieden

Toch zal het mij niet bekoren
Altijd zal ik het hebben verloren
Niet verdiend heb ik deze sporen

Twee schatten van meisjes ben ik voorlopig kwijt
Vandaar dat ik de ander zo benijd
En zij vieren feest en voelen zich geheel verblijd

Maar er is geen winnaar in deze strijd
Allen op aarde weten van haat en nijd
Vroeg of laat bekruipt een ieder spijt

Emoties zijn niet alleen van deze dagen
Om emoties hoeft niemand te vragen
Een ieder zal niemand deze emoties beklagen

Ver weg zijn de gevoelens van weleer
Weggestopt vanwege een sneer
Soms zonder gevoelens, of gebrek aan eer

Het gevoel komt altijd weer boven
Je kunt er het beste in geloven
Zeker zodra de bij de bloem heeft bestoven

Sommigen raakt het in hun hart
Anderen voelen niet eens smart
En heel soms raakt het iemand te hard

Toch, als de vrucht deel is van je leven
Hoe zeer je het ook hebt verdreven
Het is en blijft altijd een gegeven

Ons zijn twee vruchten gegeven
En wij vechten beiden voor een beter leven
Dus zijn wij beiden aan het streven

Er is geen schuld
Soms bijft er wel een deel verhuld
Een deel van een gevoel is altijd verguld

Keuzes die een ouder maakt
Vaak de andere ouder raakt
En waarvan een kind soms achteraf braakt

Papa waar ben je? Mama waar ben je?
Grootouders, wat hebben jullie gedaan?
Waaraan danken wij kinderen dit gescheiden bestaan?

De wijsheid van kinderen gaat menig door merg en been
Zoals de geschiedenis de mens leert uit menig handgemeen
Voordat aan een kind ooit het besef van ouders verscheen

Kinderen hebben de toekomst
Wij denken dat zijn ons toekomen
Egoïsme zal niemand goed bekomen


Voor mijn twee weggenomen dochters,

Papa