Kinderleed.
Verdwaast en verloren
tussen het puin
Verdrietig en ontdaan
een klein jong kind
helemaal alleen
Rondom haar klinkt geroep
en gehuil in haar oren
snikt ''mama waar ben je heen''
Te hoog is het puin vol mensen
die niet meer bewegen
zo bang om verder te gaan
Het knagen van honger,
zo'n roep naar dorst
heel zorgvuldig likt zij
een voor een iedere traan.
17-01-2010
www.droomster.nl
Reacties op dit gedicht
| Beautiful ~ Princess: | Dinsdag, januari 19, 2010 20:38 |
| aangrijpend heel mooi geschreven zo triest |
|
| Marousia: | Dinsdag, januari 19, 2010 20:26 |
| Heel aangrijpend mooi verwoord, maar het is oh zo triest. Liefs van Marousia | |
| H.J.: | Dinsdag, januari 19, 2010 19:54 |
| aangrijpend al die beelden die jij zo treffend verwoord liefs H.J. |
|
| Anastacia: | Dinsdag, januari 19, 2010 08:33 |
| dit is voor ons niet voor te stellen verschrikkelijk wat daar gebeurt goed geschreven fijne dinsdag bedankt voor je reachtie bij mijn gedicht liefs ana xxx | |
| Yellow: | Dinsdag, januari 19, 2010 07:11 |
| we kunnen het ons in feite niet voorstellen hoe hard dit moet zijn, mooi geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: loes schaap | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2010 | ||
| Thema's: | ||