de dagen stuiteren nu
de dagen stuiteren nu
onhoorbaar
maar toch niet
tegen te houden
als zand of water
tussen de vingers
Langzaam
druppelsgewijs
wordt elk gedachte
één letterwoord
één vergeten gevoelen
in de zee
van medeleven
Langzaam
als gif in de aders
onhoorbaar
maar toch niet
tegen te houden
als zand of water
tussen de vingers
Langzaam
druppelsgewijs
wordt elk gedachte
één letterwoord
één vergeten gevoelen
in de zee
van medeleven
Langzaam
als gif in de aders
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zondag, februari 07, 2010 21:12 |
| intens sterk verwerkend verwoord knufliefs--hiljaa-- |
|
| switi lobi: | Zondag, februari 07, 2010 11:18 |
| Het glipt er ''zomaar'' tussendoor... Lieve groet, switi lobi |
|
| ela: | Zondag, februari 07, 2010 00:30 |
| Nogal pessimistisch bekeken als je het mij vraagt, maar wel mooi uitgedrukt. ela |
|
| Anastacia: | Zondag, februari 07, 2010 00:23 |
| stilmakend weltrusten ana | |
Over dit gedicht
| Auteur: willy peeters | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||