Het rusthuis
Ik ga alle dagen naar een rusthuis.
Daar is het leven nog zo slecht niet.
Ze konden niet meer alleen thuis.
Daarom zijn ze nu verhuist.
Ze zien het leven nog wel zitten.
Ook al kan het niet zonder vitten.
ze leven daar van dag tot dag.
Niets moet alles mag.
Ze maken nog samen pret.
En er is ook veel verzet.
Het personeel staat altijd paraad.
Voor gelijk welke daad.
Alles gebeurd er met een lach.
Maar er is ook wel gezag.
Het leven is daar nog heel fijn.
Zelfs nu ze al op leeftijd zijn.
Daarom wens ik hen nog vele jaren.
Die ze samen kunen vergaren.
Daar is het leven nog zo slecht niet.
Ze konden niet meer alleen thuis.
Daarom zijn ze nu verhuist.
Ze zien het leven nog wel zitten.
Ook al kan het niet zonder vitten.
ze leven daar van dag tot dag.
Niets moet alles mag.
Ze maken nog samen pret.
En er is ook veel verzet.
Het personeel staat altijd paraad.
Voor gelijk welke daad.
Alles gebeurd er met een lach.
Maar er is ook wel gezag.
Het leven is daar nog heel fijn.
Zelfs nu ze al op leeftijd zijn.
Daarom wens ik hen nog vele jaren.
Die ze samen kunen vergaren.
Reacties op dit gedicht
| Mady: | Maandag, september 06, 2010 16:40 |
| mooi verwoord youkie, liefs |
|
| P.S. de Winter: | Maandag, september 06, 2010 13:18 |
| goed rijmverhaaltje dat het rusthuis zeker zal apprecieren. ''ze leven daar van dag tot dag.'' heeft het meeste gezegd denk ik |
|
Over dit gedicht
| Auteur: youkie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2010 | ||
| Thema's: | ||