Een moeder zonder kinderen....
Ik ben ze kwijt…
Mijn grote en kleine meid.
De pijn zal altijd blijven.
Pijn die niet in woorden is te beschrijven.
Mijn meiden ontnomen.
Kan ik niet meer aan het gevoel van leegte ontkomen.
Elke dag weer mijn hoofd aan het denken,
Aan hoe ze mijn hart hebben doen krenken.
Jullie willen me niet meer.
Hebben me letterlijk aan de kant gezet.
Ik jullie eigen vlees en bloed.
Afgedankt als een oud stuk vuil.
Nu weet ik hoe het voelt,
Wat ze in de oorlog hebben bedoeld.
Kinderen gescheiden van hun moeder.
Gescheiden van al het goede.
Ik wacht op de dag.
Dat ik weer genieten mag.
Dat mijn gevoel weer vrolijk zal zijn.
Dat het eindelijk weg is die helse pijn.
Ik heb geduld,
Er word al genoeg gelult.
Gelogen en bedrogen,
Omdat mensen je niet mogen.
Laat ik ze voor wat ze zijn.
En ga ik mijn eigen weg om mezelf te zijn.
Het kan me niet meer raken.
Schreeuw het van de daken.
Ik ben IK en laat me met rust!!
Dit is mijn keuze en wel heel bewust!!
Mijn grote en kleine meid.
De pijn zal altijd blijven.
Pijn die niet in woorden is te beschrijven.
Mijn meiden ontnomen.
Kan ik niet meer aan het gevoel van leegte ontkomen.
Elke dag weer mijn hoofd aan het denken,
Aan hoe ze mijn hart hebben doen krenken.
Jullie willen me niet meer.
Hebben me letterlijk aan de kant gezet.
Ik jullie eigen vlees en bloed.
Afgedankt als een oud stuk vuil.
Nu weet ik hoe het voelt,
Wat ze in de oorlog hebben bedoeld.
Kinderen gescheiden van hun moeder.
Gescheiden van al het goede.
Ik wacht op de dag.
Dat ik weer genieten mag.
Dat mijn gevoel weer vrolijk zal zijn.
Dat het eindelijk weg is die helse pijn.
Ik heb geduld,
Er word al genoeg gelult.
Gelogen en bedrogen,
Omdat mensen je niet mogen.
Laat ik ze voor wat ze zijn.
En ga ik mijn eigen weg om mezelf te zijn.
Het kan me niet meer raken.
Schreeuw het van de daken.
Ik ben IK en laat me met rust!!
Dit is mijn keuze en wel heel bewust!!
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Zondag, september 26, 2010 12:13 |
| Hey, ik vind het heel erg voor jou datje dit moet meemaken. Ik voel echt mee met jou, ik weet niet hoe het zou zijn, want ik heb namelijk nog geen kinderen maar jouw woorden raken echt een mens heel diep. Heel erg bedankt voor jou reacties op m''n gedichten Liefs kimmy |
|
| NicKKy: | Maandag, september 06, 2010 18:27 |
| Het mogen is geen probleem maar het willen is een andere zaak. Teveel leugens staan het contact in de weg. Scheiden is lijden zeggen ze wel eens maar voor kinderen is het de zwaarste weg die ze moeten bewandelen.En als beide partijen door een deur kunnen blijven gaan dan ben je al een stap voor op de malaise zo niet, dan is het roeien met de riemen die je hebt. Thnx voor jullie commentaar:) | |
| goldenchild: | Maandag, september 06, 2010 14:17 |
| jammer is dat dat je ze niet meer mag zien! eddie | |
| P.S. de Winter: | Maandag, september 06, 2010 13:10 |
| pijnlijke conclusie van een soepellopende tekst ''Ik ben IK en laat me met rust!!'' vond ik het sterkste |
|
Over dit gedicht
| Auteur: NicKKy | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2010 | ||
| Thema's: | ||