Opblijven
OPBLIJVEN
Als een schip vaart langs de maan
roeken naar hun slaapplaats gaan
als over kattenpaden en -wegen
kattevoetjes gaan bewegen
de oude gnoom op de schutting zit
stil en vroom, alsof hij bidt
als peren vallen loom en zwaar
van de kromme perelaar
fladderen de kleine kinders
door de hof als dikke vlinders
kruipen door ligusterhagen
eten peren zonder te vragen
-sap druipt op hun witte kragen-
achtervolgen donkerdieren
-muizen, egels, motten, pieren-
plukken purperen violieren
gooien afgevallen blâren
in de vijver om te varen
vinden een gevallen ster
lopen Petertje omver
volgen een zilver slakkenspoor
naar een paleis van bleek ivoor
vliegen, vallen, rennen, hollen
tot ze moeten knikkebollen
Ze zingen 't liedje van verlangen
met rode oren en rode wangen
en hun ogen worden klein...
maar ze hangen aan het kozijn
klimmen in de sparrentakken
zodat niemand ze kan pakken
springen op het maneschip
en gebruiken het als wip
klauteren op manestralen
gaan een handje vuurwerk halen
werpen het in wijde vlucht
tegen het zwarte fluweel van de lucht
Worden niet naar bed gebracht
Spelen buiten heel de nacht
Warm in haar bedje heeft Josefien
al die ondeugende kinderen gezien
Als een schip vaart langs de maan
roeken naar hun slaapplaats gaan
als over kattenpaden en -wegen
kattevoetjes gaan bewegen
de oude gnoom op de schutting zit
stil en vroom, alsof hij bidt
als peren vallen loom en zwaar
van de kromme perelaar
fladderen de kleine kinders
door de hof als dikke vlinders
kruipen door ligusterhagen
eten peren zonder te vragen
-sap druipt op hun witte kragen-
achtervolgen donkerdieren
-muizen, egels, motten, pieren-
plukken purperen violieren
gooien afgevallen blâren
in de vijver om te varen
vinden een gevallen ster
lopen Petertje omver
volgen een zilver slakkenspoor
naar een paleis van bleek ivoor
vliegen, vallen, rennen, hollen
tot ze moeten knikkebollen
Ze zingen 't liedje van verlangen
met rode oren en rode wangen
en hun ogen worden klein...
maar ze hangen aan het kozijn
klimmen in de sparrentakken
zodat niemand ze kan pakken
springen op het maneschip
en gebruiken het als wip
klauteren op manestralen
gaan een handje vuurwerk halen
werpen het in wijde vlucht
tegen het zwarte fluweel van de lucht
Worden niet naar bed gebracht
Spelen buiten heel de nacht
Warm in haar bedje heeft Josefien
al die ondeugende kinderen gezien
Reacties op dit gedicht
| Katja Bruning: | Maandag, oktober 11, 2010 21:13 |
| Dank je wel, dicky! | |
| Quicksilver: | Maandag, oktober 11, 2010 14:06 |
| Mooi, ik zelf heb niets met rijm, omdat ik er niet van hou. maar dit gedicht vind ik mooi op rijm geschreven! liefs, fijne dag dicky |
|
| Katja Bruning: | Zaterdag, oktober 09, 2010 11:54 |
| Bedankt, teun, edje, sihv en switi lobi, voor het lezen en reageren! Leuk dat je het aan je kleinkinderen laat lezen, teun, ik ben benieuwd hoe ze het vinden. |
|
| switi lobi: | Vrijdag, oktober 08, 2010 23:30 |
| Goed in rijm gezet, leuk hoor! Fijne nacht, switi lobi |
|
| spring-in-het-veld: | Vrijdag, oktober 08, 2010 20:32 |
| wat een heerlijk stukje, zo aangenaam om te lezen, goed gedaan! groetje, sihv |
|
| zomerkind: | Vrijdag, oktober 08, 2010 18:26 |
| net een sprookje katja:) gr edje | |
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 08, 2010 17:56 |
| Bijzonder weergegeven. Leuk om te lezen. Print het uit voor mijn kleinkinderen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Katja Bruning | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 08 oktober 2010 | ||
| Thema's: | ||