Afrika
Afrika mijn tweede thuis,
ook wel eens het land van de glimlach genoemd.
Ooit kwam ik er toevallig terecht,
en was meteen aan de bevolking gehecht.
Ik weet nog hoe goed ik me voelde,
toen onze vriendschap groeide.
De mensen zijn daar zo warm,
dat ik ze onmiddelijk omarm.
Of je nu groot bent dik of klein.
Voor hen mag je er best wel zijn.
Zelfs al hebben ze niet veel,
je krijgt van hen een deel.
Jaren ben ik er geweest,
en hebben we samen dikwijls gefeest.
Door omstandigheden,
behoord dit nu alles tot het verleden.
En kwam er niet meer tot op heden.
Ik mis mijn Afrikaanse familie nog elke dag.
En hoop van harte,
dat ik er ooit nog eens komen mag
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, november 19, 2010 17:51 |
| wij hebben in ons hoofd een plek om ons mee te vereenzelvigen, een binnenwaarts gelegen have en goed, daar waar we met wie we werden buitengewoon thuis kwamen, zo''n kleine gekoesterde heimwee. hans |
|
| verhavert: | Donderdag, november 18, 2010 20:02 |
| wanneer heimwee spreekt graag gelezen mooie avond liefs martine |
|
| Rak: | Donderdag, november 18, 2010 19:15 |
| gelukkig kan je vrienden kiezen,familie niet spijtig genoeg maar alle niet voor ieder familielid he,zijn ook goede ,lol | |
| youkie: | Donderdag, november 18, 2010 18:13 |
| ik weet wat afrika met je kan doen na er jaren gewoond te hebben heb ik er nog heimwee naar dikke kus | |
| Quicksilver: | Donderdag, november 18, 2010 16:00 |
| wauw Afrika, kan me dit best voorstellen, ik heb het vaak met Frankrijk!Mooi herkenbaar gedicht lieve groet, dicky |
|
| zomerkind: | Donderdag, november 18, 2010 12:27 |
| nou ga dan marleentje huppa naar afrika:) liefs edje | |
| Fairouz: | Donderdag, november 18, 2010 10:43 |
| Ik heb Afrikaanse jonge mannen naast me wonen Mady...en ik kan helemaal onderstrepen wat je hier zegt. Toen ik in het ziekenhuis lag en later revalideerde kwamen ze op bezoek. We lopen elkaar de deur niet plat maar vooral in de zomer zijn we veel met muziek bezig...ze zijn de betste buren die je maar kunt hebben ( of ik heb gewoon mazzel ) Ze koken voor je mee en je bent altijd welkom. Naast hun familie zegt mijn buurman is je buur erg belangrijk. Het is een zegen ! Mooi geschreven , F |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mady | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2010 | ||
| Thema's: | ||