WINTERKLEED
koortsig
zoekt mijn hunkerend hart
naar omarming van verleden
verpakt in winterkleed worden mij
dierbare herinneringen ingepeperd
wrijf ondertussen het zout uit mijn ogen
wanhopig roep ik
maar mijn stem verstild in tijd
en woorden vormen ijzel
want vanaf nu er is geen weg terug
silhouetten kristalliseren zich
glinsterend tot verbeeldingen
met gebroken adem
laat ik je los
bevroren zijn mijn handen
keer ik me
naar de warmte van de zon
en draag jouw licht op
mijn schouders mee.....
IK HOU VAN JE!!!
Elinora
8 Februari 2012
Reacties op dit gedicht
| Klaes: | Donderdag, februari 09, 2012 14:09 |
| de gevoelskracht in overgang naar schrijfkracht liefs, |
|
| mucho: | Woensdag, februari 08, 2012 19:34 |
| ik ook van jou! | |
| Quicksilver: | Woensdag, februari 08, 2012 19:17 |
| en draag jouw licht op mijn schouders mee zucht wat hemels mooi vriendelijke groetjes |
|
| Dasje (lucky): | Woensdag, februari 08, 2012 18:30 |
| Prachtig! gelezen...en herlezen... dit komt van heel diep... Vriendelijke groetjes Dasje ;o) |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, februari 08, 2012 14:18 |
| mooi schrijven | |
| windwhisper: | Woensdag, februari 08, 2012 12:45 |
| wowwww, je overtreft jezelf, wat een schrijven warme groet Cobie goede middag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elinora |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||