Weerkaatst in schrik
weerkaatst in schrik
lichtgevend
hangen de pompoenen
in de boom
begeleiden stapjes
die onzeker gaan en toch
hun mannetje willen staan
een vogel schreeuwt
weerkaatst in schrik
van kinderlijk ogen wit
handjes vast
voor onverwacht
de kleine dappere lach
pas later
in het volle licht
verdwijnt de spanning uit het zicht
dan is het feest
de geesten zijn verdwenen
de maan heeft nooit zo vol geschenen
wil melker
30/10/2012
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, oktober 31, 2012 00:51 |
| De mensen hebben graag eens schrik (als alles veilig is)! Liefs, Jcky |
|
| Quicksilver: | Dinsdag, oktober 30, 2012 20:02 |
| Wil dit is weer een toppie van een gedicht! | |
| teun hoek: | Dinsdag, oktober 30, 2012 09:22 |
| alle zielen op hol geslagen ! h gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 oktober 2012 | ||
| Thema's: | ||