Vergeten?
’s Morgens onderweg naar kantoor
Schiet je iets vreselijks te binnen
En weet niet wat nu te beginnen
Je denkt, “wat ben ik toch een domoor”.
Je hebt het gastoestel niet uitgedaan
Waarop een pan vlees staat te braden
Wat er nu zal gebeuren is wel te raden
De hele keuken zal straks in brand staan.
Teruggaan naar huis kan niet meer
Niemand is thuis en niemand weet er van
Ondertussen denk je “de vlam slaat in de pan”
Je hoort in gedachten al de brandweer.
In grote paniek bid je tot God de Heer
En vraagt of het gastoestel toch uit mag gaan
Dat de keuken en het huis zal blijven staan
Je denkt “Dit gebeurt mij nooit weer”.
Thuis gekomen ben je blij dat alles er nog staat
En dat het gastoestel inderdaad is uitgegaan
Je denkt: “Zou ik dat toch zelf hebben gedaan?
Of gaf God op mijn gebed het gewenste resultaat?
Reacties op dit gedicht
| Fedde Nicolai: | Vrijdag, oktober 28, 2016 23:28 |
| Aan vandaagismorgenniet Dat is natuurlijk heel wat anders, maar wel heel erg. |
|
| Fedde Nicolai: | Vrijdag, oktober 28, 2016 23:27 |
| AanJanny Je zult wel gelijk hebben. Het overkomt mij niet weer. Ik zal in het vervolg beter opletten. |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, oktober 28, 2016 23:12 |
| je zal het zelf wel uitgedaan hebben zonder dat je het beseft bter opletten hoor |
|
| vandaagismorgenniet: | Vrijdag, oktober 28, 2016 21:45 |
| mijn moeder is mijn naam vergeten mijn kind weet nog niet hoe ik heet... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fedde Nicolai | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 28 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||