Twee paar kinder ogen

Twee paar kinderogen.

Twee paar kinderogen kijken vragend naar mij omhoog
Ik streel ze over hun bol - mijn ogen blijven niet droog
Waarom is onze vader toch bij ons weg gegaan?
Waarom toch - wat hebben wij twee hem misdaan?
Het is hun moeilijk uit te leggen - dat het zo niet verder kon
Hun vertellen over de drank - de leugens die hij verzon.
De ruzie`s die steeds heftiger werden – ook als hun erbij waren
Hoe moet je zoiets naars aan deze jonge kinderen verklaren?
Ik heb ze mee genomen – jawel hun alle twee
Ik nam ze bij hun hand – kom op - wij gaan naar de zee.
Daar zijn we dus heen gereden – handdoeken in een tas
Je had hun gezichtjes moeten zien – ze waren in hun sas
Even was het vergeten - hun verdriet en zorgen
Wel zeiden ze nog stil – misschien komt hij morgen!
Twee paar kinderbenen rende hard naar het water
Laat ze maar lekker spelen – de rest komt wel weer later!

J.v.B

Geschreven door

Jadzia

Reacties op dit gedicht

Jadzia vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

wytske:	Woensdag, juli 19, 2017 11:14
Jammer dat het zo is gelopen. Wens jou moed voor de rest.

EXPLICIT:	Dinsdag, juli 18, 2017 20:04
Erg rakend Jadzia, je zou het ze graag besparen.

Janny Scheybeler de Jonge:	Dinsdag, juli 18, 2017 14:19
tja vreselijk ook voor de moeder om troost te bieden

teun hoek:	Dinsdag, juli 18, 2017 13:13
troostend. mooi en triest. th

Over dit gedicht

Auteur: Jadzia
Gecontroleerd door: ana (stacia)
Gepubliceerd op: 18 juli 2017
Thema's: [Kinderen] [Verwarring]