Ik ben er niet

Ik zit stil in een hoekje
durf niet omhoog te kijken

Straks kijk jij
net ook naar mij

De confrontatie is mij te groot
ik sluit mezelf af en kijk weg

Op dit moment zou ik willen verdwijnen
het schuldgevoel, de pijn verdrijven

Elke dag komt het terug
als een messteek in mijn rug

Laat het over zijn
zoals vroeger zijn

De blikken die ik krijg
de verwijten naar mijn hoofd

Ik wil verdwijnen
durf niet te kijken

vanuit mijn hoekje...

Geschreven door

* Rooz *

Reacties op dit gedicht

* Rooz * vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

EXPLICIT:	Donderdag, november 23, 2017 00:05
Soms heeft het wat ruimte nodig, toch angst die je behelst kan niet anders dan vermeden of overwonnen worden...

Over dit gedicht

Auteur: * Rooz *
Gecontroleerd door: de redactie
Gepubliceerd op: 22 november 2017
Thema's: [Angst] [Verwerking] [Verwarring]