Ingekapseld
Hoe ik zo ingekapseld
geen lucht meer vind
in het behagen
van wat me bezig houdt
zo sta ik daar te staren
in de houdgreep
van een dwingende stilte
Laat het uit
maar houd je in
hou vast
maar laat het los
Hoe ik dan verstomd
geplukte woorden pers
uit een mond van zwijgen
zo sta ik verstijfd
mezelf te verkopen
aan het toonbeeld
van een eensgezinde maatschappij
geen lucht meer vind
in het behagen
van wat me bezig houdt
zo sta ik daar te staren
in de houdgreep
van een dwingende stilte
Laat het uit
maar houd je in
hou vast
maar laat het los
Hoe ik dan verstomd
geplukte woorden pers
uit een mond van zwijgen
zo sta ik verstijfd
mezelf te verkopen
aan het toonbeeld
van een eensgezinde maatschappij
Reacties op dit gedicht
| voske: | Vrijdag, november 16, 2018 22:56 |
| Kan er nog geboden worden? ;-) | |
| Clarice: | Vrijdag, september 21, 2018 21:43 |
| Goed geschreven, Jodium. Soms is dat laatste makkelijker dan tegen de stroom in te gaan. Gts Clarice | |
| september: | Vrijdag, september 21, 2018 17:30 |
| Wederom een heel sterk gedicht. De beklemming voelbaar. En roept de vraag op of en in hoeverre je jezelf nog kan zijn in het maatschappelijk leven. Heel knap overgebracht Jodium. | |
| Roselynn: | Vrijdag, september 21, 2018 17:13 |
| Beklemmend deze... | |
Over dit gedicht
| Auteur: jodium | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 september 2018 | ||
| Thema's: | ||