Vleugels
Vleugels
Op de stille heide
waar ik onlangs vertoefde
hoorde ik hoe een zangvogel
zijn uitgebreide serenade floot
luisterend met open handen
als gespreide vleugels in mijn schoot
om die klanken op te vangen
vertederd in me sloot
weer thuis met verlangen terugdacht
aan de nacht waarin de droom
mij vleugels bracht en spande elke veer
daarna wegvloog in de schaduw van de wind
naar mijn verre zieke kind
virtuoze musicus met gebroken vleugels
hij speelt noch
vliegt niet meer
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, mei 31, 2020 22:09 |
| Heel goed verwoord jou inzicht en gevoel zeer goed en sterk neergezet | |
| Hilly N: | Donderdag, november 01, 2018 08:39 |
| Je zou zo graag even vleugels hebben dan Anneke. Liefdevol gedicht. |
|
| september: | Woensdag, oktober 31, 2018 23:40 |
| De liefde en het verlangen er voor hem en bij hem te zijn spreekt zo gevoelig mooi. En ontroerend. En heel mooi vormgegeven in dit gedicht met de natuurbeelden. Sterkte Anneke. Onmacht is moeilijk. | |
| Clarice: | Vrijdag, oktober 26, 2018 22:28 |
| Een stilmakend gedicht, Anneke. Hoe moeilijk om als moeder machteloos toe te kijken. Sterkte en gts, Clarice | |
| voske: | Vrijdag, oktober 26, 2018 21:49 |
| Als ons deuntje stopt zingt het vogeltje verder. Alles gaat voort. | |
| wijnand.: | Vrijdag, oktober 26, 2018 18:38 |
| Prachtig | |
| Willem B. Tijssen: | Vrijdag, oktober 26, 2018 18:15 |
| warm gevoelig. | |
| Avr: | Vrijdag, oktober 26, 2018 13:38 |
| Droef mooi gedicht, Anneke! Sterkte! | |
| teun hoek: | Vrijdag, oktober 26, 2018 13:25 |
| gevoelig, verlangend, bezorgd en liefdevol, als het lied van de zanglijster. h gr teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 oktober 2018 | ||
| Thema's: | ||