De lente trilt in mij
De lente trilt in mij
Eens, decennialang geleden
kwam ik haar tegen
mijn gevangen ziel kwam eindelijk vrij
en zo kon het jaren duren
dat zij zich langzaam ging ontplooien
als een bladrijke lotusbloem
die niet verdorren zou
ook niet in wintertij
elke morgen terwijl het nog dauwde
ontvouwde een nieuwe gedachte
over de kleine dingen van de dag
tot een dageraad
die ondanks alles glimlachte
de lente trilt alweer in mij
*
Anneke
Reacties op dit gedicht
| voske: | Dinsdag, december 10, 2019 00:43 |
| Toppertje. | |
| Aquarel: | Maandag, december 09, 2019 20:56 |
| Wat mooi, dit gedicht. De lente blijft in jouw hart, ook in deze december maand. Liefs, Aquarel |
|
| dvp: | Maandag, december 09, 2019 11:30 |
| Een lotusbloem heeft een héél belangrijke betekenis in China - je ziel hoeft zich niet in een hazewindtempo te ontplooien, geef ze altijd de tijd om een idee te laten rijpen. | |
| teun hoek: | Maandag, december 09, 2019 10:47 |
| de heerlijkste tijd geniet ook van december teun |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Maandag, december 09, 2019 09:24 |
| nu al? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anneke Bakker |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2019 | ||
| Thema's: | ||