Het vrije circuit
het vrije circuit
ik heb eindelijk
de kleuren weer
in hun subtielste
weerkaatsing gehoord
na jaren vervlakking
lang heb ik gespeeld
met contrasten in
donkere tonen en
ijle uitschieters in
de hoogste regionen
maar het samenspel
in elkaar versterken heb
ik al tijden gemist omdat
die tonen in het gewone
niet hoorbaar zijn
er was even schrik
over de stem van het
eigen ik in het vrije circuit
de heerlijkste details
bleken gelukkig niet in verval
wil melker
11/01/2020
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zaterdag, januari 11, 2020 18:41 |
| wie trouw is aan zichzelf zal nooit lang moeten zoeken... groetjes, van ~~~waterval~~~ |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, januari 11, 2020 16:13 |
| Herwonnen levenskracht begrijp ik, kies dan de mooiste kleuren voor op je palet, het samenspel zal opnieuw vreugde geven. Warme groet en mooi weekend. Anneke |
|
| pieter christiaan paardenkooper: | Zaterdag, januari 11, 2020 13:43 |
| ja, ik zou ook wel weer willen schilderen, in mijn hoofd heb ik al tientallen doeken gemaakt, tot in mijn dromen toe. ik doe het maar met woorden, in mijn eigen ondoorgrondelijke fratsen. |
|
| wytske: | Zaterdag, januari 11, 2020 12:53 |
| goed om te lezen, heerlijk toch | |
| teun hoek: | Zaterdag, januari 11, 2020 12:03 |
| hervonden waarde . th | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2020 | ||
| Thema's: | ||