Een muntstuk duikt in het heldere water van de ronde regenput
het werd uit het handje van een zich spiegelend kind geschud
ze zag het muntstukje mooi golvend naar beneden zakken
ze probeerde het opnieuw want ooit zou het lukken
ze probeerde het met al haar muntstukken
dit tot dat ze volledig waren uitgeput
liggend op een hoopje in de ronde regenput
Ze werd er droevig van en dat kon ze zien
in het terug stil geworden wateroppervlak
een traan rolde traag en lang
over haar blozende wang
doch drupten wat later
in het glasheldere water
van die ronde regenput
muntstukken waren er in geschud
de oude man steunde op zijn krukken
vroeg haar wat er ooit zou lukken
haar oogjes begonnen te blinken
ooit zullen ze recht en niet krom naar beneden zinken
ik zal ze dan ook zachtjes horen klinken
wanneer ze de zichtbare bodem raken
en dat , dat zal me dan gelukkig maken
De oude man glimlachte ingetogen
doch met water in zijn ogen
hij was ontroerd maar tegelijk een beetje goed gezind
nam een handvol muntstukjes en gaf het aan het kind
streelde haar hoofd en ging heen
nadat ze lachend haar opa bedankte en hem een kusje gaf
en er nu nog vaak aan denkt ook al is het bij zijn graf
Een muntstuk duikt in het heldere water van de ronde regenput
wordt uit de hand van een zich spiegelende jonge vrouw geschud
ze ziet het muntstukje mooi golvend naar beneden zakken
probeert het opnieuw want ooit zal het haar lukken
ze probeert het met al haar muntstukken
dit totdat ze volledig zijn uitgeput
liggend op een hoopje in de ronde regenput
Hans Winter: | Zaterdag, februari 22, 2020 11:31 |
wie weet zien we eens ons hele levens verhaal in een spiraal tot haar zomaar recht komen. groetje, hans |
|
teun hoek: | Zaterdag, februari 22, 2020 10:04 |
betaald geluk in herinnering th |
|
Auteur: Compostje | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 22 februari 2020 | ||
Thema's: |